Obchody Narodowego Święta Niepodległości w Kłoczewie /WIDEO/

W Kłoczewie odbyły się uroczystości z okazji 107. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, w których wzięli licznie udział mieszkańcy gminy, przedstawiciele władz samorządowych, instytucji oraz organizacji.

We wtorek, 11 listopada, obchody rozpoczęła uroczysta Msza Święta w kościele pw. św. Jana Chrzciciela, sprawowana przez proboszcza parafii, ks. Piotra Paćkowskiego. Nabożeństwo odprawiono w towarzystwie pocztów sztandarowych, a zgromadzeni modlili się w intencji Ojczyzny i wszystkich, którzy oddali życie za jej wolność.

Po Mszy Świętej dalsza część uroczystości odbyła się przy pomniku Gloria Victis. Zgromadzeni odśpiewali hymn państwowy, a następnie głos zabrał Wójt Gminy Kłoczew Zenon Stefanowski, który w swoim wystąpieniu podkreślił znaczenie pamięci o bohaterach. Odmówiono również modlitwę w intencji poległych. Kolejnym punktem obchodów było złożenie kwiatów pod pomnikiem Gloria Victis przez delegacje władz gminnych, instytucji, szkół oraz przedstawicieli kół gospodyń wiejskich z terenu Gminy Kłoczew.

Ważnym elementem uroczystości było zasadzenie Drzewa Pamięci poświęconego kapralowi Władysławowi Ćmielowi, uczestnikowi bitwy pod Monte Cassino. Przy tej okazji podpisano akt posadzenia drzewa, który został złożony w kapsule pamięci zakopanej przy sadzonce. Podpisy pod aktem złożyła rodzina kaprala, proboszcz parafii ks. Piotr Paćkowski oraz wójt gminy Zenon Stefanowski.

Po zakończeniu oficjalnej części uroczystości odbyła się część artystyczna w sali sportowej w Kłoczewie. Rozpoczęto ją wspólnym odśpiewaniem hymnu w ramach akcji „Niepodległa do Hymnu”. Następnie przed publicznością zaprezentowały się zespoły z terenu gminy Kłoczew, grupy artystyczne działające przy Gminnym Ośrodku Kultury w Kłoczewie oraz Zespół Pieśni i Tańca Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie „Jawor”.

Źródło: Podlasie24

Kapral Władysław Ćmiel (Cmiel) urodził się 19 lipca 1915 roku w miejscowości Borucicha, w ówczesnym powiecie garwolińskim (obecnie ryckim). Był trzecim z siedmiorga dzieci Franciszka i Marianny z domu Baby. Po ukończeniu szkoły powszechnej pomagał rodzicom w gospodarstwie, a po śmierci matki w 1932 r. podjął pracę jako robotnik rolny w Woli Zadybskiej. Służbę wojskową odbył w 15 Pułku Piechoty „Wilków” w Dęblinie, gdzie wyróżnił się jako wyborowy strzelec. We wrześniu 1939 roku brał udział w kampanii obronnej Polski. Podczas odwrotu został 19 września 1939 roku wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną. Po ogłoszeniu amnestii został zwolniony z obozu i wcielony do Armii Andersa, z którą przez Iran, Palestynę i Egipt trafił do Włoch. Zginął 12 maja 1944 roku w walkach pod Monte Cassino. Pochowany został 25 maja 1944 roku na cmentarzu 5. Kresowej Dywizji Piechoty, a następnie ekshumowany i przeniesiony na Polski Cmentarz Wojenny Monte Cassino. Za swoją służbę i odwagę został odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Medalem Wojska, Gwiazdą za Wojnę 1939–1945, Gwiazdą Italii oraz Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino.